Uitgangspunt voor de tekst is achterhalen waarom ik zo gefascineerd ben door het fenomeen strijkkwartet; vier musici die, zonder dat iemand de baas is, één perfect functionerend instrument lijken te vormen. Of, in de woorden van Goethe: “Een conversatie tussen vier uiterst beschaafde heren.”  In de tekst komen achtereenvolgens aan de orde: de geschiedenis van het strijkkwartet, vioolbouwers, musiceren in een strijkkwartet, mijn persoonlijke fascinatie, Ravels Quatuor à cordes.

Aan de tekst zijn foto’s toegevoegd van strijkinstrumenten en van beelden, die het strijkkwartet van Ravel bij mij opriep.

Naast het doosboek heb ik nog twee andere boeken gemaakt.